*** "Lucy Hessel i Jeanne Strauss w Étincelles" (1902). Édouard Vuillard (Francja, 1868-1940). ***
Édouard Vuillard zaczął karierę artystyczną jako członek grupy młodych postimpresjonistycznych artystów, określających siebie Les Nabis - nabiści, od hebrajskiego słowa oznaczającego "prorok". Choć sam nie był Żydem, przez całe swoje twórcze życie obracał się w środowisku intelektualnej i finansowej paryskiej elity żydowskiej, wielu jego przyjaciół i mecenasów było Żydami. Do sześćdziesiątego roku życia mieszkał z matką - krawcową. Był mistrzem przestrzeni domowej, charakterystyczne dla jego twórczości są wnętrza malowane w miękkich barwach, wypełnione obfitością wzorów, faktur, deseni - jakby wprost wziętych z bogatych tkanin szytych przez matkę sukien. Czytające Lucy Hessel i Jeanne Strauss nie zostały jednak uwiecznione w przytulnym pomieszczeniu, przeciwnie - wnętrze zostało tu zaledwie zaznaczone, a wzrok skupia się na tym, co na zewnątrz. Kobiety siedzą w progu, a za nimi rozciąga się rozległy pejzaż, łąka i zagajnik widoczny w oddali. Na ich sylwetki padają długie promienie słońca. Lucy była muzą i patronką Vuillarda, jego przyjaciółką i kochanką, a także - żoną jego bliskiego przyjaciela, znanego marszanda Josa Hessela. Jest spokojny letni wieczór (tak mi się wydaje) roku 1902, słychać cykanie świerszczy...
Vuillard zmarł na atak serca 21 czerwca 1940 r., tydzień po wkroczeniu Niemców do Paryża. Wkrótce świat jaki znał przestał istnieć.
Kolejna książka, o której niedługo napiszę, zabierze nas do Francji lat 40. XX w. Dzisiejszy wpis do pewnego stopnia zapowiada jej tematykę.
Kolejna książka, o której niedługo napiszę, zabierze nas do Francji lat 40. XX w. Dzisiejszy wpis do pewnego stopnia zapowiada jej tematykę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za komentarz.